Piero GILARDI

Piero Gilardi, geboren in Turijn in 1942, leverde een beslissende bijdrage aan de opkomst van een beweging die midden jaren zestig een revolutie teweeg zou brengen in de Europese kunst: Arte Povera. Als briljante uitvinder van de "natuurtapijten" die hielpen zijn werk te verspreiden, was Piero Gilardi vanaf het allereerste begin van deze beweging toegewijd aan het theoretiseren en begeleiden van het denken rond een kunst die "bewoonbaar" en "micro-emotief" was, zoals hij het zelf uitdrukte in termen van de permanente interactie tussen het individu en zijn omgeving. Dit is een specifiek onderzoeksgebied binnen de beweging, die een onwrikbare inzet voorstaat om kunst en leven dichter bij elkaar te brengen. In de loop der jaren heeft deze diep humanistische visie zich op verschillende plastische, theoretische en activistische manieren geuit. Zijn plastische werk is bijna uitsluitend gebaseerd op het opnemen in huiselijke ruimtes van fragmenten uit de natuur en alledaagse voorwerpen, gereproduceerd in beschilderd polyurethaanschuim, wat de kijker uitnodigt om de werken te ervaren en concreet in bezit te nemen. Maar in plaats van een eenvoudige mimetische handeling na te bootsen, onderwerpt Piero Gilardi de overgang tussen bronobject en geproduceerd object aan esthetische interpretatie en fysieke interactie. In die zin heeft het werk van Gilardi vaak, zo niet altijd, raakvlakken met designkwesties.