Vintage schilderij "Stilleven met bloemen" van Eugène Biel, Oostenrijk 1952

Indrukwekkend groot bloemstilleven van Eugene Biel-Bienne (1902-1969), de vaandeldrager van de Weense school van het expressionisme, een van de belangrijkste aspecten van deze kunststroming. Hij stond dicht bij kunstenaars als Gustav Klimt en Egon Schiele en zijn leven is van fundamenteel belang om zijn werk te begrijpen. Hij studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten van de Universiteit van Wenen en promoveerde in de kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Keulen. Wenen, overspoeld met intellectueel elan, was hard op weg om een ongeëvenaard centrum van culturele activiteit te worden. Freud, Mahler, Klimt, Loos, Meis van der Rohe, Hoffman, Herzl, Schönberg en anderen creëerden nieuwe denkrichtingen op het gebied van psychoanalyse, taalfilosofie, muziek, kunst... Hij begon zijn carrière als schilder in Parijs, waar hij in de jaren 1930 werd geassocieerd met de Parijse School en geïnteresseerd raakte in de psychoanalytische theorieën van Sigmund Freud. Slechts zes jaar later hield hij zijn eerste solotentoonstelling. Tijdens zijn verblijf in Parijs raakte Biel ook geïnteresseerd in het werk van Kandinksy en begon hij zelf te experimenteren met de lijnen van de abstracte beweging (waar hij tijdens zijn verblijf in de VS op bleef hameren), en tijdens zijn adolescentie leed hij onder de gevolgen van de angstaanjagende ramp van de Eerste Wereldoorlog en diende hij in het Franse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze oorlog lag hem bijzonder na aan het hart, omdat hij zijn twee zonen verloor en zijn vrouw invalide werd toen de auto waarin ze zaten werd beschoten met machinegeweren. Ze moesten uit Frankrijk geëvacueerd worden en vertrokken naar New York. Daarna verbleef hij ook enkele jaren in Caracas (Venezuela). Hij bleef het grootste deel van zijn leven schilderen en zijn schilderijen werden tentoongesteld in galerieën en musea over de hele wereld. Deze tragische gebeurtenissen waren bepalend voor zijn werk, dat vol zit met suggestieve tekeningen die de duisternis en het pessimisme uitbeelden die zijn innerlijke zelf bewoonden. Dit werk is gedateerd 1952, tien jaar na zijn aankomst in de VS. Het toont twee vazen met bloemen die opvallen door hun verzadigde, contrasterende kleuren tegen een donkere achtergrond. Het is een schilderij van snelle, losse penseelstreken, zeer pasteus en materieel, dat zich laat meevoeren door de uitdrukking van de gevoelens en gevoeligheid van de kunstenaar, een stelregel van de stroming waartoe het behoort. Elke penseelstreek is expressief op zichzelf. Stillevens of stillevens vinden hun oorsprong in de oudheid, hoewel ze pas in de 17e eeuw een groot succes werden. Vanaf dat moment maakten veel kunstenaars (Cézzane, Picasso) gebruik van het stillevengenre voor hun artistieke experimenten, die helemaal van deze tijd waren, of omdat ze werden aangetrokken door de symboliek die erin zat. Deze werken zinspelen op de vergankelijke aard van het menselijk bestaan. De verwelkende bloemen zijn een duidelijk symbool van de vergankelijkheid van het leven; het is merkwaardig dat er twee vazen met bloemen in staan; zou dit werk een herinnering kunnen zijn aan zijn twee zonen die hij in de oorlog verloor?Kortom, Eugene Biel was een van Europa's meest veelbelovende expressionistische kunstenaars, maar zijn nagedachtenis en zijn werk zijn grotendeels onbekend gebleven, ondanks het feit dat zijn werk is tentoongesteld in gerenommeerde musea zoals de National Gallery in Berlijn, het Victoria and Albert Museum in Londen, het Museo de Arte Contemporáneo in Madrid, het Belvedere in Wenen, het Musée 'Nationale D'Art Moderne in Parijs...Over expressionismeExpressionisme was een avant-garde beweging die ontstond in Duitsland aan het begin van de 20e eeuw. Vanaf het begin werd het diep getekend door het getormenteerde en krampachtige klimaat van de tijd waarin het ontstond en het verlangen naar de valse en oude waarden die kunstenaars wilden begraven. Hoewel het alle kunsten beïnvloedde, was het vooral prominent in de schilderkunst en film. Het was gebaseerd op een vervorming van de werkelijkheid om deze op een meer subjectieve manier uit te drukken, door gevoelens en emoties te tonen onder een pessimistisch filter, een manier om kunst te begrijpen en een houding ten opzichte van kunst en het leven die ontstond als reactie op het naturalisme, impressionisme en het positivistische karakter ervan aan het einde van de eeuw. De technische vooruitgang, vooral op het gebied van kunst, het verschijnen van fotografie en film, bracht kunstenaars ertoe na te denken over de functie van hun werk, dat niet langer bestond uit het nabootsen van de werkelijkheid, omdat de nieuwe technieken dat objectiever deden."Expressionisten", in de letterlijke betekenis van het woord, in termen van vervormers van de werkelijkheid, zijn al veel eerder te vinden (El Greco, Goya, Van Gogh...); de expressionistische beweging werd echter gedefinieerd in de vooroorlogse sfeer in Duitsland, toen verschillende kunstenaars samenkwamen op zoek naar een meer persoonlijke kunst, waarin de innerlijke visie van de kunstenaar (expressie) prevaleerde boven de weergave van de werkelijkheid (impressie).Hoewel het een zeer brede beweging was, ontstond de eerste groep die deze trend verkondigde rond 1905 in Dresden en werd De Brug (Die Brücke) genoemd, geleid door Kirchner. De naam verwijst naar het idee van een oversteek, een samenkomen van twee tegengestelde oevers, waarbij de ene wereld wordt verlaten en wordt geprobeerd een andere te bereiken. Het was een kunst van veroordeling en de veroordeelde, die voor opstand koos omdat ze de geërfde wereld verafschuwde en verwierp. In die tijd bevestigde de oorlog alleen maar de voortekenen van een crisis en het was deze sfeer die het begin en de ontwikkeling van de expressionistische beweging bepaalde. De onderwerpen die de kunstenaars kozen, waren over het algemeen donker en smerig, en ze behandelden altijd thema's als eenzaamheid, ellende, dood, angst, etc., met losse, expressieve penseelstreken in gewelddadige kleuren en met een duidelijke afwijzing van mimesis. Jonge Oostenrijkse kunstenaars traden in de voetsporen van Klimt op zoek naar meer expressiviteit, met werken over existentiële thema's en filosofische en psychologische ondertonen (leven, dood, ziekte, liefde, pijn...).Gesigneerd in de linkerbenedenhoek. De handtekening van de auteur staat ook op de achterkant, samen met het jaartal. Referentie : 288188