Olieverf op vintage karton "Vista" door Joan Vives Maristany

Prachtige olieverf op karton van Joan Vives Maristany met een prachtig uitzicht in levendige kleuren. In dit werk laat de auteur zijn intuïtieve en fantasierijke streek de vrije loop om vorm en kleur te geven aan een idyllisch landschap gestreeld door het mediterrane licht dat hij zo goed wist weer te geven. Deze landschappen en kustgezichten waren een constante gedurende zijn hele artistieke loopbaan. Mauve, roze en blauwe kleuren overheersen, waardoor een melancholisch werk ontstaat met een grote esthetische en emotionele lading. Het behoort tot Maristany's vroege periode, toen hij in Girona woonde voordat hij naar Argentinië vertrok. Biografie Joan Vives Maristany (1902-1932)De oorsprong van Joan Vives Mariastany ligt in een eenvoudige boerenfamilie, groente- en melkproducenten, in het stadje San Feliú de Guixols, in Girona. Al op jonge leeftijd toonde de jonge Joan een grote rusteloosheid en verwondering over de werkelijkheid waarin hij leefde. Door de dagelijkse verplaatsing van producten die de jonge Joan tussen de omliggende graafschappen verplaatste, zag hij op een zomerdag hoe een schilder met vlekken en kleuren het kustlandschap nabootste. Die visuele ervaring heeft hem voor het leven getekend. Deze schilder was niemand minder dan Eliseo Meifrén Roig, die een onuitwisbare stempel drukte op de ziel van wat weldra zijn jonge leerling zou worden. Eliseo Meifrén leerde de jongen, in overeenstemming met zijn emoties, de discipline van het levenstekenen en de beheersing van de kleur. De eerste gesigneerde werken van Maristany zijn bewaard gebleven uit deze vroege fase van zijn leven, en aan de overkant van de oceaan waren de verhalen over geluk en succes van vele Spanjaarden die in Amerika hun toekomst hadden gesmeed bekend. Dergelijke berichten over voorspoed bleven niet onopgemerkt in de dromen van de jongen die Argentinië als zijn volgende bestemming zag. Zijn mentor tijdens zijn jeugd, de meester Meifrén Roig, een kenner van Buenos Aires, voorzag de jonge kunstenaar van verschillende aanbevelingsbrieven van vrienden van hem die galeriehouders waren, wat een impuls en zekerheid gaf aan Joans nieuwe carrière.29 Maart 1925 vertrok het stoomschip Patricio de Starustegui van de "Compañía Trasatlántica" vanuit de havens van Barcelona naar Buenos Aires met een lijst van tussenstops. Tijdens deze lange reis, die 56 dagen zou duren, hield Maristany niet op met zijn artistieke werk en putte hij uit zijn herinneringen, verbeelding en ervaring, landschappen en taferelen van plaatselijke gebruiken die sinds zijn jeugd op zijn netvlies waren gegrift. Toen zijn schilderssteun opraakte, ontmoette hij een jonge ober die, geïnteresseerd in zijn werk, hem eersteklas champagnekisten van gepolijst cederhout gaf, zodat hij zijn werk kon voortzetten. Dit misschien anekdotische feit zou het oppervlak van zijn werk, nu op klein formaat en op paneel, veranderen. De schilderijen die hij tijdens de reis maakte, brachten hem een zekere bekendheid aan boord, waaraan een einde kwam toen hij in Buenos Aires aankwam. Dankzij het mecenaat van een weldoener die zijn werk een warm hart toedroeg, kreeg hij een goede positie van waaruit hij midden jaren twintig op het ritme van de tango en jonge schrijvers de culturele scène van Buenos Aires begon te betreden. De aanwezigheid van een jonge, succesvolle en aantrekkelijke man was de oorzaak van een opwelling van jaloezie en onenigheid in het huis waar hij samen met de familie van zijn weldoener en diens vier dochters woonde, en hij werd beschuldigd van iets wat hij ten stelligste had ontkend.In 1930 verhuisde hij naar Cochabamba, waar hij 's morgens werk vond in een huurhuis en 's middags in verschillende blokken de hectische culturele activiteit van de hoofdstad bijwoonde, samen met redacteuren, schrijvers, Spaanse immigranten en prostituees, in een sfeer van politieke onrust in het hele land. Op 20 februari 1932 werd hij bij het verlaten van Hotel Castelar, midden in de rellen en vergezeld van een elegante, oudere vrouw uit een eerdere relatie, overreden door een tram. De status van de vrouw als getrouwde vrouw stelde haar vrij van persoonlijke betrokkenheid. Voorbijgangers kwamen hem te hulp totdat hij uiteindelijk stierf. Twee weken later vertelde de conciërge van het huurhuis aan de politie dat ze diezelfde zaterdag een elegante vrouw had gezien met een koffer vol schilderijen uit het huis van de schilder. Men vraagt zich af wat er van het werk van deze bijna hersenschimmige kunstenaar zou zijn geworden als hij tien, vijftien, dertig jaar langer had geleefd. In brieven aan zijn jongere zus Roser, voor wie hij een speciale genegenheid had, vertelde Joan over zijn ervaringen vanaf de transoceanische oversteek tot zijn korte verblijf in Argentinië. Toen zij in 1991 op 85-jarige leeftijd overleed, werkten de familie en haar kleinkinderen samen om de boerderij waar de familie Maristany had gewoond te restaureren en de herinneringen van hun grootmoeder, waaronder enkele schilderijen van haar broer, veilig te stellen.Afmetingen: 68,5 x 90 / 52 x 74 cm. Referentie : 271058