Opgehaald en bezorgd vanaf €29KopersbeschermingAlle Designer items gecureerd door Whoppah Download de Whoppah App – ontvang meldingen & verkoop makkelijker
Opgehaald en bezorgd vanaf €29
Set van 6 abstracte schilderijen van Ennio Tamburi, Italië 1966
Verkoper:€ 8.000,-Bied vanaf € 7.200,-
Item niet zoals geadverteerd, geld terugLaat zorgeloos bezorgen of haal zelf opAlleen betrouwbare verkopers
Professionele verkoper
Productomschrijving
Ennio Tamburi werd geboren in Jesi op 9 september 1936. Hij woonde en werkte tussen Rome en Zürich. Het was in Rome dat hij zijn activiteiten begon in de jaren 1950. Hij verbleef regelmatig in Parijs en benaderde de Informele omdat hij de urgentie voelde om te reageren op de existentiële malaise die kenmerkend was voor die jaren. Schilderen werd voor Tamburi de meest geschikte manier om de pijn van het leven, veroorzaakt door de verwoestingen en rijtwonden van de naoorlogse periode, uit te drukken. Gedurende deze jaren ontving hij vele prijzen zoals de Arezzo Prijs, de Maggio di Bari, de Prato Prijs, de Incontri d'Arte Prijs van Bologna en de Quadriennale van Rome. Rond de jaren 1960 begon hij zich toe te leggen op conceptuele kunst, waarbij hij zijn onderzoek concentreerde op het object en de beeldhouwkunst. Hij gebruikte voornamelijk gesulfateerd plaatstaal en neon om via silhouetten de fysieke en psychologische toestand van de moderne mens uit te drukken, die gedomineerd wordt door een gevoel van oncommuniceerbaarheid. Werken als Alberi defoiati (Dode Bomen), Coppia (Koppel), Uomo puzzle en La A e il 2 (De A en de 2), allemaal gemaakt in de jaren 1960, behoren ook tot deze periode. Cesure maakt ook deel uit van het werk: foto's genomen in Rome, waarvan de belangrijkste onderwerpen een soort "architectonische clusters" zijn, zoals de kunstenaar ze definieert, die dienen om onveilige structuren te ondersteunen en hoe dan ook niet bijzonder stabiel zijn. Tamburi lijkt hiermee het principe van eenheid te willen bevestigen, van iets "stevigs" dat hem in staat stelt te vechten tegen het gevoel van onzekerheid en eenzaamheid dat typisch is voor de "menselijke conditie". Veel van deze werken zijn tentoongesteld in collectieve en persoonlijke tentoonstellingen zoals: Contemporanea, Rome 1972; Galleria il Punto, Turijn 1973; Festival Dei Due Mondi, Spoleto 1974; Volterra - Interventi nella Città 1974; Biennale di Venezia, Palazzo dei Diamanti, Ferrara 1975; Galleria Due Mondi, Rome 1976; Galleria d'Arte Moderna, Arezzo 1976; Galleria La Tartaruga, Rome 1977; Kunsthalle, Kôln en Düsseldorf 1977, Galleria 2000 - Bologna 1978. Gedurende een korte periode wisselt hij zijn studies en artistiek onderzoek af met de activiteit van grafisch ontwerper voor bekende tijdschriften, waar zijn talent als tekenaar een andere uitdrukkingsmogelijkheid vindt. De jaren 1980 markeren een definitief keerpunt voor Tamburi, zowel in zijn poëtica als in de technieken die hij gebruikt. Na een diepe reflectie over de betekenis en de waarde van zijn onderzoek, verhuisde hij naar Zwitserland en ontdekte hij de concrete kunst, waarbij hij geleidelijk de lijn die hij tot dan toe had gevolgd losliet en een neutralere en objectievere kijk op de werkelijkheid kreeg. Tijdens een reis naar Azië ontdekte hij waardevol handgeschept papier uit Tibet, Nepal, China, India en Japan, elk gekenmerkt door een bijzondere textuur en consistentie. Deze ontdekking leidde hem tot talloze reizen naar Europa, de Verenigde Staten, Afrika en Azië. Zijn reis naar Japan en Birma zal van fundamenteel belang zijn, plaatsen waar hij zijn studie van papierproductietechnieken zal verdiepen. Papier bleek dus een "tegengif" te zijn voor de materialen die traditioneel in de schilderkunst werden gebruikt en werd het nieuwe medium waarmee Tamburi, naast aquarel en tempera, zijn werken creëerde. In de jaren 1980, 1990 en 2000 herbergde het papier, dat al een eigen leven had, nu de tekens en symbolen van de verbeelding van de kunstenaar: visioenen, ideeën, ervaringen werden vertaald in een abstracte maar buitengewoon communicatieve taal. De essentiële elementen zijn de "stippen" die, door middel van empirische geometrieën, beschrijven wat Tamburi heeft gezien of zich heeft voorgesteld, wat resulteert in werken vol energie en vitaliteit. Tamburi gebruikt penselen van verschillende grootte en wisselt grote en kleine werken af. Gedurende deze jaren heeft Tamburi in vele Italiaanse en Europese steden geëxposeerd: Galerie Salomon, Parijs 1980; Gallerie Mark, Parijs 1982; Studio a 1985; Fortezza Trecentesca, Montalcino 1987; Temple University Rome en Philadelphia 1990; Galleria del '500, Siena 1992; Art Gallery, New South Wales, Sidney 1993; Kunsthaus Richterswil 1998; Centro di Studi Italiani, Zürich 1999; Die Halle, Zürich 2000; Gallerie; Anton Meier, Genève 2003; La Nef, Ancienne Eglise, Le Noir Mont, Zwitserland 2004; LIART, Rome 2005; Biblioteca Casanatense, Rome 2006; Lazertis Galerie, Zürich 2007; Museo del Convento di San Giovanni, Müstair 2009; Fabriano Space, Milaan 2009. Naast zijn werk als schilder heeft hij vaak gewerkt als decorontwerper. Zo werkte hij mee aan de decors van films als Senso en Death in Venice van Luchino Visconti en Che van Roman Polanski, ontwierp hij affiches voor de theaterproducties van Giorgio Strehler en Luca Ronconi en maakte hij de decors voor Lamento en Reflects, voor het Ballet van Monte Carlo in 1994 en voor Afternoon of a Faun, voor het gezelschap Introdans, in Arnhem in 1997. De laatste jaren is hij begonnen met het maken van "Sculturine", kleine werken op bewerkt en beschilderd papier: "reissculpturen", om Munars terminologie te gebruiken.
Specificaties
ConditieGoedOriëntatiePortretFormaatMediumHoogte67 cmBreedte47 cmDiepte1 cm